Windykacja długów
Windykacja obejmuje wszystkie metody dochodzenia należności przez różne środki przymusu. Przede wszystkim stosowana jest w przypadku, gdy dłużnik nie wykazuje chęci współpracy.
Brak chęci współpracy ze strony dłużnika przejawia się przede wszystkim w tym, iż dłużnik nie odbiera telefonów i unika kontaktu. Dlatego windykacja twarda to następny krok w egzekwowaniu długów, trzeba dodać, iż jest to ostra forma egzekwowania długów.
Wyjaśniając, co rozumiemy przez to pojęcie należy wyjaśnić, iż nazwa ta obejmuje szereg środków, które stosuje się ( oczywiście zgodnie z prawem i w granicach prawa), aby przymusić dłużnika do spłaty należności. Reasumując główny cel windykacji twardej to jak najszybsze odzyskanie spłaty przez windykatora.
W którym momencie zlecić windykacje?
Windykacja twarda stosowana jest wtedy, gdy próby polubownego załatwienia sprawy nie zakończą się uregulowaniem należności. W związku z tym środki windykacji twardej obejmują różnego rodzaju sankcje prawne, które można na niego nałożyć. Niewątpliwie środki prawne zastosowane w ramach windykacji twardej są bardziej dokuczliwe niż środki prawne stosowane w windykacji miękkiej.
Niektóre firmy naliczają także opłatę za środki windykacji miękkiej – monity telefoniczne, czy SMS-we albo listy. W ramach windykacji twardej mogą zostać zastosowane wobec nas następujące środki:
1. Wpisanie dłużnika do bazy osób zadłużonych
Pojawia się tutaj pytanie, czym grozi wpisanie dłużnika do bazy osób zadłużonych. Podczas gdy dłużnik zostanie wpisany do bazy, to taki wpis skutkuje utratą dobrego imienia i obniża zdolność kredytową – nie tylko w momencie posiadania wpisu, ale także po usunięciu z bazy. Jeżeli zostaliśmy wpisani do bazy dłużników, to jest to ostrzeżenie dla banków i firm pożyczkowych, że możemy nieterminowo spłacać nasze zobowiązania.
Wywiad gospodarczy na celu ustalenie aktualnej sytuacji finansowej osoby zadłużonej. Ustalenie aktualnej sytuacji finansowej osoby zadłużonej odbywa się często poprzez wizyty terenowe.
Tutaj pojawia się pytanie co może, a czego nie może robić windykator terenowy.
Windykator terenowy jest zobowiązany działać w granicach prawa w celu wyegzekwowania długu. W związku z tym może on podejmować wszelkie terenowy może wejść do domu dłużnika za jego zgody, nie może spisywać majątku dłużnika, zajmować tego majątku. Nie może również straszyć policją i sądem.
Wynika z tego, iż windykator terenowy ma bardzo małe uprawnienia, nie jest komornikiem sądowym – funkcjonariuszem publicznym i tak naprawdę może działać jedynie w zakresie postępowania polubownego.
Jeśli dwa pierwsze kroki nie przyniosą efektu następuje kolejny krok, który podejmuje windykator, złożenie pozwu do sądu. Wierzyciel (czyli powód) może przedstawić w pozwie wszystkie dowody, którymi dysponuje (również zeznanie dłużnika z wywiadu gospodarczego). Po rozpoznaniu pozwu, sąd wydaje nakaz zapłaty albo przeprowadza rozprawę i dopiero wtedy wydaje wyrok.
Należy zaznaczyć, iż wierzyciele zyskali nową pomoc w postaci elektronicznego postępowania sądowego przed Sądem w Lublinie. Wynikiem postępowania sądowego jest nakaz zapłaty, jak i wyrok, który może stać się podstawą egzekucji komorniczej.
4. Postępowanie przedegzekucyjne
Po uzyskaniu wyroku sądowego możemy zastosować postępowanie przedegzekucyjne. Tym mianem określa się z reguły ponowną próbę ściągnięcia należności na drodze sądowej, chodzi tutaj o wyrok sądu lub nakaz zapłaty. W tym momencie – w obliczu zagrożenia egzekucją komorniczą – dłużnicy najczęściej decydują się na spłatę zaległej kwoty. Jeżeli jednak dłużnik nie spłaci zobowiązania, egzekucja będzie nieunikniona
W przypadku, gdy nie zadziałają próby kontaktu z dłużnikiem poprzez wizyty w jego domu, wierzyciel może skierować sprawę do komornika. Musimy pamiętać, iż poza faktem przymusowego ściągnięcia pieniędzy z naszego majątku, poniesiemy koszty zaangażowania komornika w sprawę (dłużnik ponosi w tym przypadku koszty całkowite).
Najczęściej należna kwota zajmowana jest bezpośrednio z:
– wynagrodzenia za pracę,
– emerytury lub renty,
– z majątku (wtedy zajęte mienie musi mieć taką samą wartość, jak niespłacone zobowiązanie).